Stijgend medicijngebruik bij kinderen: reden tot ongerustheid?

Het is wel zo dat ouders de eis stellen om hun kind nu onmiddellijk beter te maken. Dat geeft zeker een verhoogde druk bij artsen die af en toe echt moeten strijden om dat tegen te houden en er niet op in te gaan als ze niet vinden dat dat nodig is.

Dat wil wel zeggen dat de huis- tuin- en keukenmiddeltjes een stuk vaker gebruikt worden dan vroeger. Meestal omdat mensen dat ergens hebben opgepikt, in de apotheek of in de media.

Jammer genoeg gaan heel veel ziektes of aandoeningen niet over met een pilletje of een siroopje en dienen dus ook nergens toe. Als we merken dat sommige ouders zeer eisend zijn in hun vraag om zorg, dan bedenk je dat wat ze tonen aan hun kinderen - er is voor alles een pilletje - dan kan dat heel goed zijn dat kinderen beginnen te denken dat er voor alles iets bestaat dat onmiddellijk moet helpen.

Maar dat wil niet zeggen dat ze daardoor verslaafd zullen worden. Het gaat ook niet over verslavende producten. Het gaat over zeer eenvoudige dingen, zoals vitamines. Ouders willen hun kinderen een zo goed mogelijke toekomst geven en denken vaak: oei t is winter, mijn kind ziet bleek, er is iets, we gaan vitaminen kopen. Bij een volwaardige normale en gevarieerde voeding is er geen reden tot het nemen van vitaminen. Het is geen goede evolutie om te denken dat je niet meer moet kijken naar gezonde voeding als je bij de apotheker iets kunt halen om dat op te lossen. Een gezonde levensstijl is veel belangrijker.

Zeer zeker hebben artsen daar een bepalende rol in, zeer zeker hebben apothekers dat ook. Maar ik vrees toch wel dat de media daar moet opletten dat ze daar geen verkeerde rol in spelen. Want als ze te vaak te veel reclame maken die potentieel wel iets goed doet maar niet noodzakelijk is, kunnen mensen wel het idee hebben dat als ze dat medicijn of middeltje niet nemen, ze niet goed doen voor zichzelf of hun kind. Het is zeker zo dat mensen veel meer keuzes moeten maken en dat ze dus ook minder tijd hebben om die keuzes te maken. Alles moet dus acuter en sneller, waardoor

ze minder geduld hebben om een spontane evolutie af te wachten. Het kan dus heel goed zijn dat ze daardoor vlugger grijpen naar de hulpmiddelen van buitenaf. Daarbij hebben we nog een zeer grote opvoedingstaak dat die hulpmiddelen niet alles per sé beter maken. Niet alles is maakbaar. Kinderartsen stoppen ongelofelijk veel tijd en energie in het uitleggen aan ouders wat normaal is en wat niet en wat de evolutie daarbij is, waarom we het niet nuttig achten om welk medicijn dan ook te geven.

Laatste update op: 12-08-2021