Dwangmaatregelen

Vrijheidsbeperkende maatregelen (fixatie)

Wij streven naar een beleid waarin de vrijheid van de patiënt maximaal geborgd is.
Indien vrijheidsbeperking zich zou opdringen, gebeurt steeds eerst een grondige analyse van de situatie. Alle alternatieven worden overwogen en daar waar wenselijk en mogelijk toegepast. Alleen wanneer alle alternatieven zijn uitgeput, zal ZNA vrijheidsbeperkende maatregelen toepassen bij patiënten.

Procedure

De beslissing om tot fixatie over te gaan is altijd tijdelijk. Vrijheidsbeperking kan nooit een actie zijn van een zorgverlener alleen. Het voorstel tot vrijheidsbeperking gebeurt in multidisciplinair team en samen met de behandelende arts. Dit voorstel wordt voorgelegd aan de patiënt en/of zijn familie en zij moeten hun akkoord hierover geven. Een kort verslag van dit overleg en de toestemming van de patiënt en/of familie is terug te vinden in het patiëntendossier.

Wanneer iemand gefixeerd wordt, evalueren wij dagelijks met het hele team of, en hoe lang, zo’n fixatiemaatregel nodig is. Bovendien wordt het toezicht op de patiënt verhoogd en proberen we waar mogelijk compenserende maatregelen toe te passen.

Bij het toepassen van ons beleid rond vrijheidsbeperkende maatregelen hebben we steeds de beste zorg voor onze patiënten voor ogen. Met waarborg op het zelfbeschikkingsrecht, de waardigheid en privacy van de patiënt in het achterhoofd.

Vragen over fixatie? Bespreek die met de behandelend psychiater of psycholoog.

Kinder- en jeugdpsychiatrie

Lees meer over vrijheidsbeperkende maatregelen in onze kinder- & jeugdpsychiatrie.

Isolatie

Wanneer patiënten een gevaar betekenen voor zichzelf of anderen kan op basis van de wet betreffende de bescherming van de persoon met geestesziekte (BS 27/7/1990) beslist worden om over te gaan tot het afzonderen van patiënten in een isolatieruimte of toezichtsruimte. ZNA beschikt enkel op gespecialiseerde diensten over deze specifiek ingerichte toezichtsruimten. Deze isolatiekamers staan onder continu toezicht en binnen deze kamer wordt de vrijheid beperkt naargelang de toestand van de patiënt.

Isolatie of afzondering is een laatste keuze, eerder wordt er gekozen om de juiste zorgverleners, bv. psychiater of psycholoog, in contact te brengen met de patiënt zodat die met zijn expertise een gericht traject kan bepalen. 

Procedure

Er zal pas overgegaan worden tot isolatie na het overleg met en goedkeuring van de psychiater. De duur van de isolatie wordt steeds zo kort mogelijk gehouden. Dagelijks wordt de noodzaak geëvalueerd en worden de beslissing en de observaties zorgvuldig genoteerd in het verpleegdossier. Patiënt en familie worden ingelicht en geïnformeerd rond de isolatie.

Dwangmedicatie

Bij patiënten die een gevaar voor zichzelf of anderen zijn, kan medicatie onder dwang toegediend worden ter bescherming van de patiënt of de omgeving.

Procedure

Het toedienen van medicatie onder dwang gebeurt steeds in overleg met het begeleidende team  en op voorschrift van de arts. De toediening van de medicatie en de observaties worden daarna in het patiëntendossier genoteerd en familie wordt ingelicht en geïnformeerd.