2017 Luik
Zoals afgesproken vertrokken we vrijdagmorgen rond 8 u richting Luik samen met 16 patiënten, hun begeleiders en 6 mensen van het Surplus-Team.
Een beetje later dan voorzien, ons Belgisch verkeer zat er voor iets tussen, kwamen we aan in Aubel waar we in de Casse-Croût van Val-Dieu konden aanschuiven voor een lekker stuk rijsttaart en een tas koffie. Eigenlijk was het selfservice maar wie Surplus kent weet ook dat we door het Surplus-Team werden bediend.
Daarna werden we in drie groepen opgedeeld en brachten we met onze Nederlandstalige gidsen een bezoek aan de brouwerij van de abdij. We kregen een heel uitvoerige uitleg over de geschiedenis van de abdij en haar cisterciënzers tot het brouwen van bier.
De Abdij van Val-Die in Aubel werd gesticht in 1216. Het is de enige cisterciënzerabdij die de Franse Revolutie overleefde.
De geheimen van de brouwerij zijn het water en de gist. De brouwerij, weer opgebouwd binnen de muren van de abdij zelf, brouwt aan de hand van een samenstelling gebruikt door de monnikenbrouwers en is trouw gebleven aan de traditie van nagisting op de fles. Het zijn originele Belgische abdijbieren, zonder toevoeging van aroma’s of kruiden en gebrouwd volgens de authentieke infusiemethode.
Aansluitend mochten we natuurlijk ook proeven van een blond en bruin bier. Wie geen bier dronk, kreeg appelsiensap.
Daarna reden we naar Charneux-Hervé waar we in de Ferme des Beaux-monts het glas hieven met Cider van Stassen, ook een echt streekproduct uit Aubel. Het heerlijk buffet met streekspecialiteiten viel bij iedereen zeer in de smaak.
Ondertussen was het al bijna 15 u en reden we verder naar Luik waar onze gids aan boord kwam om ons door de historische wijken te begeleiden. Luik is een eeuwenoude bisschoppelijke stad gelegen op de grens van Germaanse en Latijnse invloeden maar ook een economische en culturele metropool van groot belang in Wallonië, en hoofdstad van de gelijknamige provincie We ontdekten er de grootstad van gisteren, vandaag en morgen en al haar bijzondere plekken. We kregen genoeg tijd om het station Guillemins van de hand van de Catalaanse architect Santiago Calatrava uit Valencia te bezoeken. Tijdens de werken is het treinverkeer nooit onderbroken geweest, een hele prestatie. Het nieuwe station Luik-Guillemins beantwoordt aan de normen van de 21ste eeuw.
Dankzij het gebruik van grote glaspartijen is het er heel licht en vind je er geen streepje graffiti.
Na het werk van Santiago Calatrava aan het Guillemins-station, is het nu Ron Arad gegund om de MÉDIACITÉ neer te zetten. Sinds enkele jaren staat hij ook bekend om zijn gewaagde, “verschillende” architectuur. Deze Israëliër van geboorte (Tel-Aviv, 1951) heeft ook de Britse nationaliteit (het land waar hij architectuur studeerde).
Wat opviel was dat Luik echt wel een schone, propere stad is. Heel opvallend. Onze gids kon haar fierheid over dit feit niet verbergen.
Na dit bezoek konden we inchecken in ons hotel Les Comtes de Méan, eentje met 5 sterren!
Om 19u was iedereen uitgenodigd voor het aperitief met bubbels en Surplus maakte er weer een speciaaltje van. Een 70-jarige jarige werd er in de bloemekes (lees flesjes streekbieren) gezet.
Een half uurtje later was het tijd om aan tafel te gaan. Het was genieten van de eerste tot de laatste minuut en als klap op de vuurpijl kreeg onze jarige nog een gebakje met jawel, een vuurpijl. Een verjaardag die hij niet licht zal vergeten.
Na een lekker ontbijtbuffet checkten we uit en vertrokken we om 10 u met onze gidsen voor een wandeling door het historisch hart van Luik en de Kathedraalwijk.
Tijdens deze wandeling ontdekten we de oude wijk van het eilandje dat sinds het einde van de tiende eeuw wordt ingenomen door talrijke collegiale kerken en religieuze instellingen en dat vandaag het stadscentrum vormt met winkels, tavernes en restaurants die de stad aan de Maas leven inblazen.
Rond 12u reden we naar de Quai Van Beneden voor een boottocht met de “Prince Albert” op de Maas. We konden er iets drinken en de kapitein was onze gids.
Later werden we verwacht in l’Opéra Royal de Wallonie die speciaal voor ons haar deuren openden.
We genoten van een lekker 3-gangen menu in een schitterend interieur. Dat was toch weer Surplus en we lieten het ons smaken.
Aan mooie liedjes komt altijd een einde en zover was het nu ook weer. Rond 16u vertrokken we terug naar Antwerpen.
We willen graag onze chauffeur feliciteren die zijn beste kunnen boven haalde om ons overal veilig op onze plaats te brengen. We denken dan in de eerste plaats aan de scherpe bochten die hij met zijn bus moest trotseren om in Aubel te geraken.
Welgemeende dank aan ons Surplus-team dat er toch maar weer voor zorgde dat we zoals steeds in de watten werden gelegd want...VERWEND WORDEN, HET VOELT ZO GOED!