2011 Metz en Nancy
Eindelijk was het zover. Om 7.15 u. verzamelden we onder de overdekte hoofdingang van ZNA Middelheim. Na een laatste toiletbezoek zakten we af naar de vertrekplaats van de bus onderaan de helling. Plots zagen we echter onze chauffeur die helling oprijden. Dat was onvoorzien! Hij zou toch beneden wachten? Het werd dus een ‘knalvertrek’: Het verluchtingsluik van de bus raakte de overkapping van de hoofdingang.We hoorden het gebeuren: het werd afgerukt en belandde met veel lawaai op straat.
Konden we zo verder? Ja, hoor. De eerste hulp werd ingeschakeld en om 7.30 u. begon onze reis. Op de E19 in Rumst hielden we nog even halt om spanriemen te kopen en de laatste herstellingswerken uit te voeren. Onderweg werd onze meereizende gids Inge voorgesteld en werden dvd’s van eerdere Surplusuitstappen getoond. Nieuwe mensen konden zo al proeven van wat Surplus te bieden had. Gelukkig vlotte het verkeer en stapten we een kwartiertje later dan gepland in het treintje voor een rondrit door het centrum van Metz. In de bus had Inge ons al verteld dat het een stad is in het noordoosten van Frankrijk, hoofdstad van La Lorraine en van het departement Moselle. De Seille mondt er uit in de Moezel (Moselle). Het symbool van Metz is de Graoully, een mythisch dier met de uitstraling van een draak. We tuften door 3.000 jaar geschiedenis waarvan het patrimonium uitzonderlijk goed bewaard bleef.
Cathédrale Saint-Etienne
Na een lekkere lunch met typisch regionale gerechten in restaurant El Theatris aan de Place de la Comédie bezochten we met Inge en Christine, een Franse historica, de Cathédrale Saint-Etienne. Ze behoort tot de mooiste gotische kathedralen van Frankrijk en is gelegen op een heuvel. Het schip uit de dertiende en de veertiende eeuw is maar liefst 41,77 meter hoog! De kathedraal is uitgerust met schitterende glas-in-loodramen. De oudste dateren uit de dertiende eeuw. Gebrandschilderde glazen uit de twintigste eeuw zijn afkomstig van Jacques Villon en Roger Bissière. De bekendste moderne ramen zijn ontworpen door Marc Chagall. Niet voor niets wordt deze kathedraal de lantaarn van God genoemd.
Na het kathedraalbezoek kuierden we door het stadscentrum, kwamen we langs het Arsenaal en de Ēglise St-Pierre-aux-Nonnains, het oudste kerkje van Metz uit het einde van de 4e eeuw na Christus. We bewonderden de mooi aangelegde en verzorgde parken en liepen door de overdekte markt die een massa aan streekproducten te bieden had zoals de bekende mirabellen, kaas en charcuterie. Via het winkelcentrum kwamen we rond 18 u aan in het Novotel. Na een korte rustpauze gingen we om 19.30 u. aan tafel waar we het ons weer goed lieten smaken en we begonnen natuurlijk met Quiche Lorraine als voorgerecht.
Nancy, van de Middeleeuwen tot de 18de eeuw
Vrijdagmorgen vertrokken we om 8.30 u. naar Nancy voor een begeleide wandeling “van de middeleeuwen tot de 18e eeuw”. Een Nederlandse- en een Franstalige gids wachtten ons op en beiden wisten ze ons enorm te boeien.
De stad ontstond in de 11e eeuw en was meermaals het middelpunt van veroveringen. Karel de Stoute sneuvelde in 1477 in de omgeving bij een poging de stad opnieuw in te nemen.
Het Place Stanislas, ontworpen door Héré, is zonder meer verblindend en omgeven met prachtige smeedijzeren en vergulde hekken die gemaakt zijn door Jean Lamour. Deze hekken verbinden alle gebouwen rond het plein met elkaar. Nancy wordt 'de stad van de gouden poorten' genoemd. Deze 18e-eeuwse bouwwerken staan op de lijst van het Werelderfgoed van de UNESCO. De Oude Stad (Ville Vieille), het Hertogelijk Paleis, de herenhuizen getuigen, net zoals de musea en de culturele evenementen, van het bruisende karakter van deze met geschiedenis beladen stad. Stanislas de Bouwer, verbannen koning van Polen, later Hertog van Lorraine, maakte Nancy wereldbekend.
Terrasje in de zon
Om 12 u stapten we binnen in het prachtige in art-nouveaustijl opgetrokken L’Excelsior. Het aperitief ‘Perlé mirabelle de Lorraine’ werd aangeboden door Surplus en de lunch die erop volgde was overheerlijk. In de namiddag waren we vrij en konden we rustig langs de winkels flaneren. De meesten sloten graag af met een terrasje in de zon op de Place Stanislas. Om 16.30 u wandelden we naar de parking waar onze chauffeur ons opwachtte. De arme man had, verblind door de zon, een boomtak in zijn achterruit gekregen tijdens het parkeren. Gelukkig waren er behulpzame Fransen geweest die materiaal en ladder ter beschikking stelden. De ruit werd vervangen door een stevige plaat en plastiek zodat we onze reis toch konden verderzetten in een nu voor de tweede maal beschadigde bus. Niet al te laat weer in Metz benutten de meesten de extra tijd om nog een paar winkeltjes te bezoeken.
Zaterdagmorgen hadden we tijd genoeg om rustig aan de dag te beginnen. Wie zin had kon nog even shoppen, shoppen, shoppen maar tegen 11 uur wilden we wel bij het Centre Pompidou zijn. Organisatorisch lukte het niet om werkelijk een rondleiding te krijgen, maar alleen al de enorme dak- en houten constructies te kunnen aanschouwen, was een halte meer dan waard.
Croisière
En Surplus zou Surplus niet zijn als we onze uitstap niet zouden afsluiten met een croisière. Om 12.15 u gingen we aan boord van de Lorraine voor een ‘déjeuner croisière’. Terwijl de boot rustig over de Moselle gleed, lieten we ons graag verleiden tot het uitgebreide warm en koud buffet met aansluitend de nodige desserts. Om 15.30 u reden we terug richting Antwerpen. We hebben in 2 dagen tijd weer heel veel gezien maar we hebben vooral genoten van het ‘eens weg zijn zonder zorgen’ en dat allemaal dankzij die prachtmensen die voor ons deze uitstap organiseerden. Oprechte dank aan heel het charmante Surplusteam. Verwend worden, het voelt zo goed.