2009 Parijs
Na toch eventjes aftellen was de tijd weer rijp voor een nieuwe Surplus uitstap. Dit keer gingen we Parijs bezoeken.
We vertrokken onder een lichte druilregen maar met Surplus hadden we altijd al mooi weer en dus kon het enkel maar beter gaan.
Rond 13.30 u reden we Parijs binnen en bezochten het symbool van Parijs, de Eiffeltoren. Hij werd gebouwd tussen 1887 en 1BB9 en was bedoeld voor de Wereldtentoonstelling van 1889, 320 m hoog. De ontwerper, Gustave Eiffel, had tot zijn dood een woning in de top van de toren.
Tijdens de lunch in het restaurant op de tweede verdieping konden we genieten van het mooie vergezicht. Later werden we opgewacht door Margot die ons de komende dagen perfect door Parijs zou leiden. De geplande wandeling langs de Champs Elysées werd vervangen door een rustige busrit. We hoorden alle details over de chique winkels, de mooie gebouwen, het leven in Parijs waar nog steeds 8% de bevolking geen stromend water heeft. Op de Place Charles de Gaulle kregen we voldoende tijd om blikvanger Arc de Triomphe te bewonderen. De bouw ervan startte in 1806 maar slechts in 1834 werd de laatste hand gelegd. Reden hiervoor waren o.m. de dood van de architect en de tegenvallende prestatie van de legers van Napoleon.
Eens in het hotel Campanile Berthier hadden we ruimschoots de tijd voor een beetje rust. Om 20.00 u werden we aan tafel verwacht. We konden ons echt tegoed doen aan een buffet van voorgerechten en desserts. Het hoofdgerecht werd niet zoveel eer aangedaan. Parijs lapin is blijkbaar iets helemaal anders dan ons konijn.
Vrijdag begon met een heerlijk ontbijt, voor elk wat wils. Om 9.30 u begonnen we de rondleiding per bus. Natuurlijk reden we langs de Champs Elysées, stapten we uit aan het Hótel National des Invalides. Het werd ín 1671 opgericht door Lodewijk XIV en diende als onderkomen voor oude soldaten die op dat moment in dienst van het leger waren. Vanaf de Pont Alexandre III leidt een zeer mooie, reusachtige esplanade van 500 meter lang en 250 meter breed naar dit Hotel National des Invalides dat ook de Cathédrale de Saint-Louis-des-Invalides omvat. We passeerden het Louvre. We reden voorbij de Cathédrale Notre-Dame de Paris. De Notre-Dame is 130 meter lang. De twee niet-afgebouwde torens, die een hoogte hebben van 69 meter, kunnen beklommen worden en bieden een uitzicht over de stad. De Klokkenluider van de Notre Dame, dat Victor Hugo in 1831 schreef, gaf de Notre Dame de Paris wereldbekendheid.
Margot vertelde over Baron Haussmann, de architect die in de 19e eeuw in opdracht van Napoleon II de hele stad verbouwde. Hij is verantwoordelijk voor de brede lanen en grote pleinen. Grote warenhuizen als Le Printemps en Galeries Lafayette vind je aan de Boulevard Haussmann.
Uiteindelijk belandden we nog in de Jardin du Luxembourg, een oase van rust langs de Boulevard St-Michel. Stoelen staan er uitnodigend om plaats te nemen, om te genieten van de zon, de mooie tuin. Detail van Margot: zoek je een lief? Neem een boek en wacht tot een of andere jongeman vraagt welk boek je leest en misschien is dan de eerste verliefdheid wel geboren.
In het restaurant Chez Clément aan de Bastille werden we vergast op een heerlijke lunch. Tijd ook om eventjes uit te rusten.
In de namiddag ondernamen we een begeleide wandeling door de Marais, een van de meest trendy wijken van Parijs, op de linkeroever van de Seine. De naam Le Marais wijst op het moerasland waaruit deze buurt ooit bestond. In de 17de een 18de eeuw vestigden zich hier veel aristocraten, die indrukwekkende herenhuizen lieten bouwen. Van deze huizen zijn er heel wat bewaard gebleven. Le Marais staat ook bekend als de homobuurt van Parijs. De Rue des Rosiers is dan weer het centrum van de Joodse gemeenschap.
Dineren deden we in het hotel waar we dit keer vis geserveerd kregen. Daarna gingen we niet te laat naar bed want we hadden toch weer een mooie, gevulde dag achter de rug.
Zaterdagmorgen brachten we eerst alle bagage naar de bus waarna we richting Musée d'Orsay reden. Dit museum is gevestigd in een voor dit doel verbouwd station dat dateert uit het einde van de negentiende eeuw. De collectie bestaat hoofdzakelijk uit beeldende kunst, vervaardigd tussen 1848 en 1914. Het impressionisme is zeer goed vertegenwoordigd.
Voor dit bezoek werden we opgesplitst in 2 groepen. Agatha was onze extra gids. Met een oortje konden we perfect verstaan wat er verteld werd, want in korte tijd liep het museum vol. We konden er bekende werken van o.a. Manet, Monet, van Gogh, Renoir en Picasso bewonderen. Om 12u15 was het tijd om in te schepen voor een croisière op de Seine met de Bateaux Parisiens. We kregen er een lunch aangeboden zoals we dat enkel van Surplus kunnen verwachten, heel verzorgd, heel lekker en met de nodige wijnen. Daar bovenop konden we genieten van een gezellige, muzikale animatie. Parijs bekeken van op de Seine, het was eens wat anders en een topper als afsluiting van toch weer een geslaagde Surplus uitstap.
We hebben veel gezien en er is nog zoveel meer te zien. We zeggen niet graag 'adieu' maar liever 'au revoir', wie weet.
Graag willen we, eens te meer, ons uitstekend Surplusteam bedanken. Jullie 'charmante begeleiding', ze was er toch weer. Mag het nog eens gezegd? Verwend worden, het doet zo'n deugd.