Hand in hand dalen we af

Ibrahim is reeds uit het zicht verdwenen. Het basiskamp met onze drie vrienden zien we nu in de diepte liggen. 
Bij aankomst in het basiskamp bekruipt ons een pakkend gevoel van fierheid, eenheid maar ook een gevoel van hereniging. Hand in hand dalen we verder af tot we bij Renilde, Sally en Rita zijn. Met een brede glimlach en open armen staan ze ons op te wachten ‘met de pet af’. Het komt me voor als een warme thuiskomst. En dat wordt het ook. We hebben voor ons lieve trio elk een steen als ‘top’-aandenken vanop de Oumsoud meegebracht. De kok heeft als tussendoortje voedzame pannekoeken gebakken en de champage staat klaar voor het avondeten. Als dat geen verwennerij is. Leven als God in Frankrijk is hier op Afrikaanse bodem leven als Allah in Marokko ! Champagne; alcohol, is echter niet aan Allah besteed en bijgevolg doen wij noodgedwongen met ons team alleen ons uiterste best de champagne meester te maken. Een hele opoffering !