Marrakech veroveren
De volgende dag dalen we verder af richting bewoonde wereld en komen opnieuw door een dorpje waar we overnachten in een gîte. Vooraleer we het dorp bereiken wandelen we door kloven, waarvan de wanden meters boven ons uit torenen. Ibrahim wordt er lyrisch van en zingt ons vrolijk handklappend voor. We zingen en klappen lustig met hem mee.
Aan de rand van het dorp is een vrouw aan de was. Tapijten met grote kleurrijke motieven liggen op grote platte stenen uitgespreid te drogen. Vader en zijn 2 zoontjes zitten gehurkt bij de was te dromen. Moeder, de vrouw, slaagt haar was op de rotsen. Wij wandelen argeloos door dit huiselijke tafereeltje. Twee paar kinderoogjes volgen die vreemde karavaan trekkers. De jongetjes zoeken bescherming bij hun vader. Aanwezigheid van vreemdelingen is een opgemerkte gebeurtenis ! We zijn nu in de Vallei van de Arous en bevinden ons ondertussen op 1800m hoogte.
’s Avonds in de mooie, gezellige gîte wacht ons een laatste klimpartij. De stenen trap naar onze kamers ziet eruit alsof hij door reuzen gebouwd is. Niets houdt ons tegen. Een frisse douche, lekker eten, de felicitaties vanuit het Belgisch thuisfront, Ibrahim die de reisroute uittekent op map, dit alles dompelt ons in een heerlijk diepe slaap. We zijn klaar om Marrakech te veroveren.
Indrukken van Marrakech
- Riad Adika: (traditionele woning) gebouwd rondom een binnenplaats (patio) met zwembadje, smaakvol, elegant ingericht als gastverblijf is een oase van rust in de vriemelende medina in het hart van de wervelende stad Marrakech. Gezellig dakterras met veel planten. De eerste avond wil ik uitblazen en nog nagenieten van de rust van dit toch wel fascinerende Atlas-berglandschap. De Riad ligt netjes weggestoken achteraan een steeg.
- Souks: een labyrint van nauwe winkelstraatjes : belevenis. Overdekte straatjes waar Marokkaanse handelslieden en vaklieden markt houden met gesloten overdekking of één van rietstengels, die de zon gelegenheid geeft een schitterend licht- en schaduwspel te spelen.
- Jemma El-Fnaa plein: Groot doolhofachtig plein midden de historische medina waar we (ver)dwalen met oa vlakbij de Koutoubia moskee.
- Le Jardin: een café met elegante binnentuin, een oase van rust en koelte midden in de medina, een verborgen parel achter een zware houten toegangspoort.
- Ben Youssef Medersa: Koranschool. Gebouw met mooie geometrische versieringen en mozaïek. Marmeren fontein met afbeeldingen van dieren !. (=ongewoon en enige in Marokko)
- Bahia paleis: paleis met tuincomplex: kantelen, muren overdekt met tamarisk, winde, klimrozen, bougainville en sinaasappelbomen: een verrukkelijk verblijf waar het goed toeven is. Rijk versierd interieur. Het is zo warm dat zelfs de fonteinen bijna zwijgen. Zwoele hitte, een broeierige dag. 38°C. Ons lichaam en onze kleren zijn als caramels in een vals gebit.
- Tombeaux des Cherifs Saadiens: de grafkelders: In zo’n stemming is het uitstekend om eens aan het sterfelijke in de mens te worden herinnerd, opdat het meerwaardigheidsgevoel ons niet geheel in bezit neemt, en wij treden eerbiedig en met voor de gelegenheid in de plooi getrokken gezichten de tombeaux des Cherifs Saadiens, de grafkelders binnen. Prachtige stukjes Moorse bouwkunst met veel kunstig en harmonisch-kleurend mozaïek, stuc- en cederhoutversieringen verwennen onze ogen. Een koninklijk verblijf van dode Saadiens: koninklijke Marokkanen, die meehielpen de geschiedenis van dit land te schrijven. Marmeren pilaren dragen minitieus bewerkte gewelven: de in zachte kleuren gehouden mozaiek-bewerking van verschillende delen van het mausoleum geeft een rustige, voorname atmosfeer.